kendikendinekonuşma

2023 Noel'i Bugün harika demli bir bardak çay içtim. Ev yapımı yaprak sarması yanına bir kaşık yoğurt yedim. Pirinç pilavı yokmuş, kuru fasulyeyi bulgurla yemek zorunda kaldım. Yine de tadı nefisti. Yanına da Türkiye'den (ya da Almanya'dan) gelme ayran içtim. Her şey bitince bir an biri gelecek de çay alır mısınız diyecek diye bekledim. Kimse sormayınca, kasaya gidip küçük çay siparişi verdim. O esnada büfede sıra sıra dizili şekerpare gördüm. Şekerpare görmeyeli ve yemeyeli yıllar olmuştur. Nasıl da canım istedi. Çayın yanına bir tane de şekerpare koydurdum. Bunların hepsini de Türkçe yaptım. Ne dediysem anlayan, cevap veren, afiyet olsun diyen bir insanla muhattap olmak iyi geldi. Duvara monte ekranda Kral Pop videolarına gözüm kaydı. Önce Gazapizm sonra Edis. Normalde bu kadar yüksek sesten, mekanın müzik zevkinin bana dayatılmasından huzursuz olurum, bugün ne çalsa zevkle dinlemeye hazırdım. Hatta etrafımdaki her şeyin, duvardaki nazar boncuğundan, buzdolabındaki Uludağ...

Bu filmi izledim iki gün önce. Ne harikaydı. İzlemeyenler ve izlemek isteyenler için bundan sonrası spoiler. ( Filmlerle  ilgili yazdığım tüm yazılarda olduğu gibi) Film bir arkadaşlık/aşk hikayesi anlatıyor. Dialogsuz. Dialog olmamasına  bayıldım. Köpekle robot arasındaki yalnızlıktan doğan, sonra bir anda iyi ve eğlenceli zaman geçirmeyle perçinlenen bağ benim için arkadaşlık olarak başlayıp aşka dönüştü. Ne tatlı, ne şaşkın ve saçma bir sebepten koca bir yıl birbirlerinden ayrı düştüler. O sahnede hem güldüm hem için burkuldu. Yaz sezonunun son gününde, yukarıdaki fotoğraftaki gibi denize girmeye karar verirler ve suda geçiren harika zamandan sonra plajda akşama kadar uyuyakalan ikiliden robot ayağa kalkamaz. Kafası dışında vücudunu hareket ettiremez, paslanmıştır.  Köpek panik olur, sonunda eve gider ve sabah ilk iş alet çantası ile plaja döner. Plaj giriş kapısının sezonun son günü olduğu için zincirlendiğini, gelecek Haziran'a dek açılmayacağını görür. Türlü çaba ve...