kendikendinekonuşma

  Costa Gavras' ın filmleri bir virüs gibi etrafımızı saran kapitalist sistemin tüm içi boş değerlerini sorgulamamızı sağlıyor.Le Couperet' de 15 yıllık üst düzey işinden kovulunca hayatının elinden alındığını düşünen Bruno'yu izledik. Gün geçtikçe yeni bir iş bulmaya dair umutları tükendi,kapılar teker teker yüzüne kapandı.Sahip olduğu iyi yaşam standardını kaybetmemek adına tıpkı dedesinin 2.dünya savaşında kahramanca çarpışması gibi liberal ekonomik düzenin oluşturduğu tahribatla bireysel bir savaşa girdi, silahlandı. Rakibi olarak gördüklerini,üzerinde çok düşünmeden, teker teker öldürdü.    Bizi içine alan bu sarmalda iki arabaya sahipken birini sebepsiz yere kaybetmek katlanılmaz, konforlu-lüks evlerde oturup, güzel arabalara binebilmek,sosyal çevremizi yine bizim şartlarımıza sahip,uyum sağlayabilecek insanlardan oluşturmak,diğer herkesi ördüğümüz görünmez duvarlarla öteki tarafta bırakmak, her şeyin en güzeline sahip olabilmek için yaşamak doğal tavrımız olmuş bi

                     Bugün hava güneşli. Sıcak kaldırımlarda yürüyorum, denizin mavisine bakıyorum; sonra etraftaki yeşile, insanların tatlı bir karmaşadan kopup gelmiş renklerine.. Hayat canlı, hayat nefes alıp veriyor, caddeler gürültünün, kavganın üstesinden gelebiliyor. Tüm direncimizle iki ayağımızın üstündeyiz. Bugün hava beni etkisine çok da tanıdık olmadığım bir iyimserliğe itiyor.           Güzel bir gün ve gelecek hayali kuruyorum hepimiz için. Bugün dünyaya gözlerini açan, olan bitenden haberi olmayan tüm çocuklar, ofisinde takım elbisesi içinde sıkışıp kalmış çalışanlar, şu sıralar plajda birileri sıcaktan bunalmış denize girerken onlara şezlong kiralayan kendi teri içinde boğulan çalışanlar için bir de..Kısacası birilerimizi   iyi kötü şu güneşli havaya yakışacak içimi ferahlatan bir yere sığdırıyorum ve içimi rahatlatabiliyorum. Herkesin mutluluğundan kendimi sorumlu hissederek attığım her adımda, bu mutluluğun tüm dağıtım hakkı bendeymişçesine   düşünceli yürürken; bir