kendikendinekonuşma

İf 2013 bağımsız filmler festivalinin, çok haklı bir şekilde  ''sev-değiştir'' kategorisindeki  Blood Brother filmi beni tahmin ettiğimden de çok etkiledi. Hayatımızda film seçimlerimiz  bizim kim olduğumuz, hayallerimiz, arzularımız hakkında az çok fikir veriyor. İf 2013 ün sitesine girince filmler kategorisinde ''sev-değiştir'' i görür görmez heyecanlanmam ve bütün filmlere gitmek istemem de belki böyle açıklanabilir. Değişim kelimesinin benim için cazibesi büyük. . Rahatsız olduğum, değişmesini görmekten çok hoşlanacağım ve bu yolda uğraşmaktan çekinmeyeceğim çok şey var . Filmin fragmanını izlerken  Rocky'nin her şeye sahip olduğu 'Batılı' ve 'rutin' hayatından çıkmak için kendini maceralara atan kafası karışık biri olduğu ön yargısı vardı bende. Bu konuda da öz eleştiriye ihtiyacımız var. 'Batı' dediğimiz dünya kendi doğusunu oryantalist değerleri, egzotizmi, bir çeşit gizemi öne çıkararak değerlendirme yanlışına

Hayatta çok güzel büyüleyici ayrıntılar var  . Ama öyle çok sık fark edilmiyorlar. Hafif yağmurlu bir günde küçük bir ormanda öylesine dolaşırken çok sevdiğim biri bana,ormanın sesini duyuyor musun demişti. O sırada düşündüm biraz, çok mutlu olduğumu fark ettim. Hayat neden hep böyle değil diye merak ettim. Muhtemelen o an ormanın sesini duymuştum. Çok büyük bir huzur,kaybetmekten korktuğum bir mutluluktu o ses. Uzun zamandır o gün hissettiğim gibi, eksiksiz hissedemiyorum. Yağmur eksik belki...bir ses, içinde yürünecek   bir orman yok. Ya da ormanın sesini duyuyor musun sorusunu bana soracak kadar aynı dili konuştuğum kişi.. Bazen uyandığımda o gün geliyor aklıma, sadece bir saniye hayatın ne kadar güzel olabileceğini dehşetle fark ediyorum. Sonra o his uçup gidiyor. Anılar içinde bir anı. Diğer anılardan tek farkı bana her seferinde ''eksiksiz bir mutluluk yaşayabilecekken azıyla yetinme'' demesi.  Herkese aynı dili konuştuğunu hissettiği biri lazım. O olduktan

ortak yaşadığımız, herkesin az çok fikir sahibi olduğu tek bir konu var: Aşk. Bizi ortak kümede toplayan ve birbirimizi anlamamızı, bazı durumlarda birbirimize destek olabilmemizi, öğütler verebilmemizi sağlayan bir bilgi birikimimiz var. Aşk üzerine düşündüğümüz ve inandığımız çoğu şey hatalarla,yanlış değer yargılarıyla dolu ama hepimizin haklı olduğu,  payımıza düşen bir kısım da var. Bunları bana düşündüren izlediğim bir Kuzey-Cemre videosu oldu. Kuzey karakterinin ''ben seni içimde başka bir yere koydum, aslında aşık olduğum Cemre sen değilsin'' demesiyle o video benim gözümde bir anda değer kazandı. Senaryoyu yazan kişi dizi boyunca seyirciyi aptal yerine koyan bir sürü hamle yapsa da, aşk üzerine kafa yormuş iyi saptamalar yapabilen biri. Burada diziyi tartışacak değilim, zaten kulaktan dolma bilgilerle eleştiri yapabilecek hakkı da görmüyorum kendimde. Sadece bu cümle üzerinden giderek yüzyıllardır kitaplara,filmlere,aklımıza gelebilecek her şeye konu olmuş