kendikendinekonuşma

Buranın gelirken hiç hesaba katmadığım bir yönüyle tanıştım. Hep hesaba katmadığımız yerlerden geliyor en sarsıcı darbeler. Soğuk canımı acıtacak sanıyordum, tüm hazırlığımı ona göre yapmıştım. Paranoyakça bir korkuymuş. Eskişehir'in ayazını geçmedi hiç. Ya da ben kolayca alıştım. Soğuk vuracak zannederken güneşsizlik yavaş yavaş bütün enerjimi aldı götürdü. Karanlıkta uyanmadığım halde yataktan kalkamaz oldum. İki işi konsantre olup bitirmekte zorlandığım günler yaşamaya başladım. Önce bana ne oluyor diye şaşırdım. Hiç bu kadar umursamaz ve takatsiz hissettiğim bir dönem olmamıştı. Özellikle hayatımda çoğu şey yolunda giderken. Konuyu etrafımdakilere açıp biraz da araştırınca güneyden gelenlerin Nordik ülkelerde çoklukla yaşadığı bir sıkıntı olduğunu fark ettim. İspanyollar bana bir ton öneride bulundu. Yapay ışık tedavisi, egzersiz, yürüyüş, neşeli şarkılar. Buradaki geleceğimi uzun vadeli planlamaya başladığım bu günlerde, beni elden ayaktan düşüren kış depresyonu

Bunu bir duvara çizmişler, biri fotoğrafını çekip bir kitaba koymuş. Kitapta da ben gördüm. Karmaşanın altında bundan ibaret olduğumuzu hatırladım.  Bugün bir şeye takatimin olmadığını hissettiğim günlerden biri. Yapılacaklar gözümde büyüyor. Takatim olmadığını kabul edip yapmamayı tercih ediyorum. Son zamanlarda ilk defa vücudumla savaşmamayı öğrendim. Bir şeyi istemiyorsa zorla yaptırmamayı, neyin yolunda gitmediğini verdiği sinyallerden anlamaya çalışmayı. Genelde yoğun bir dönemden çıktığımda böyle yapıyor. Oturduğum koltuktan iki adım atıp mutfağa gidecek gücü bulamıyorum. Koşarak gittiğim yolları kafamda büyütüyor da büyütüyor.  Böyle zamanlarda oturuyorum. Bulduğum en güzel koltuklarda, geleni geçeni izleyebileceğim yerlerde sadece oturuyorum. Bir duvar kağıdına, pazar filesi ile önümden geçen kadına, kara bulutlara, birinin şapkasına, diğerinin bisiklet sepetine bakıyorum. Öyle yorgun hissediyorum ki hayallere dalasım bile gelmiyor. Hayal etmek emek işi.  Oturup bakma