Dünyayı iyi hale getiren insanlar

Hayatta birtakım kaygılara iyi gelen insanlar var. Onlarla görüşünce dünya, zorlanmadan dönen, soğuk kışların kalın örgü kazaklarla rengarenk atlatıldığı, yazın ansızın bir uçak biletiyle gelip seni gidemem sandığın bir yere sürüklediği, çok da ehemmiyet verilmeyecek bir yer haline geliyor. Dünyayı bir tek böyle olduğunda seviyorum. Yağmurunu çamurunu romantik bir aşk hikayesine, kuru sıcağını koca top bir dondurmaya çevirebildiğimde.
2018'e girmeden bir gün önce dünyayı iyi hale getiren insanlarla buluştum. Aylardır başlık halinde bir köşeye not ettiğim konuları bir çırpıda anlattım, merak ettiklerimi dinledim. Konuşurken hayat tüy gibi hafif, rengarenk ve çok net göründü. O ana kadar sebebini anlayamadan beni esir eden kaygılar patır patır döküldü. Aynı yeri kaşıyıp durmaktan kurtuldum. Hatta şöyle dedim: Kışı bile seviyorum.
Kışı bile seviyorum, hayallerimi yazdığım ve ulaşamasam da yazıp duracağım orta boy defterlerim var. Her ne kadar hayatı yılların açıp kapadığı, bitiş ve başlangıç olarak görmeyi başaramasam da bu sefer 2018 için hayaller kurmayı, getireceklerinden korkmayıp yenilenme fikrine uyum sağlamayı seçiyorum.

 Dün, hayatı hafifleten şeyler listesi hazırlamak geldi aklıma. Bunu yeni yıl dilekleriyle birleştirince aşağıdaki liste çıktı:
     ⧬ Eve asla bir televizyon almayacağım. (Popüler dizi ve yarışmalar belleğimde yer edinemeyecek.)
     ⧬ Buraya daha düzenli yazacağım. (Okuduğum onca şey buhar olup uçuyor.)
     ⧬  Daha net olacağım. ( Vücudum ağrı sızı çekip benimle uğraşmak zorunda kalmayacak,)
     ⧬ Kendime, en iyi olmak, en iyiyi yapmak, dakik olmak vb. baskılar yapmayacağım. (Hata yapmak ya da yalnızca yapamamak bu kadar korkunç bir şey değil.)
     ⧬  Bir iki saatlik mesafe de olsa seyahat edeceğim. (2017'de bunu boşladım. İnsan geçmişe baktığında konuları ve olayları unutup seyahatleri hatırlıyor.)
     ⧬ Başkalarından vazgeçeceğim. Ben ne yapıyorum, ben ne istiyorum? ( Ama o yapamamış, onun başına geldiğinde şöyle yapmış, bir arkadaşım var o da öyle yapıyor. O sandığın kadar kolay değil, falanca ile konuştum...) Bu başkaları bizi yormaktan başka ne işe yaradı?
      ⧬ Neden olmasın diye düşüneceğim.
      ⧬ Konforlu alanıma sıkışıp değişimden korkmayacağım. (Aynı iş, ay başında maaş, ev, hafta sonu tatil, yaz izni döngüsü bir kere kurulunca insanın yakasını bırakmıyor.)
      ⧬ Yalnızca hayatta kalmayacağım, yaşayacağım. Bunun için de aşağıdakileri daha fazla yapmam gerekiyor.
      ♡ Sürükleyici hikayeler okumak
      ♡ Bağımsız sinemalarda Başka Sinema filmleri izlemek
      ♡ Her gün, bir cümle de olsa yazmak
      ♡  Tiyatroya daha sık gitmek
      ♡ Fazla eşyalardan kurtulmak
      ♡ Gereksiz tüketmemek, Tüket mesajlarından uzak durmak
      ♡ Hayal kurmaktan kormamak.
      Geçtiğimiz yıl kendimden şüpheye düştüğüm, geçmişteki beni hatırlayamadığım anlar oldu. Böyle anlarda kaygıya ve korkuya kapıldım. Bu sene tam da bu yüzden kendimden şüpheye düştüğüm anlarda yine benim SAÇMALAMA demem gerekiyor. Beceremezsem yardımcı kuvvetlerden destek alacağım. Ruha iyi gelen şeylerden bol bol toplayıp moral bozan, yapamazsın diyen herkesi fersah fersah uzağımda tutacağım. Bir de bol bol Dimitri'yi kucağımda uyutup , ıslak ağzından öpeceğim.

Not: Yukarıdaki çizimlerden sonuncusu Gökçe Yavaş'ın. Kendisi, bende fırtınalar kopup yağmurlar yağarken içimi yaza döndüren çizimler yapıp aptal aptal sırıtmama sebep olan harika bir kadın.
https://www.behance.net/gokceyavas