' sadece adres soracagim, asiliyorum zannetmeyin'

Erasmusta tanistigim daha sonra bir haftaligina Istanbul'a gelen bir arkadasim vardi. Kaldigi bir hafta boyunca onu Istanbul'un en guzel yerlerine goturmeye calistim, biri de yaklasik on kisi gidip piknik yaptigimiz Caddebostan sahiliydi.
O temmuz aksami sahilde her zamanki gibi buyuklu kucuklu bircok grup deniz kenarinda cimenlere yayilmis, sarki soyluyor iciyordu. Gecenin sonunda eve donerken fransiz arkadasim "Turkiye'de kizlarla erkekler nasil tanisiyor anlamiyorum, hic tanismaya musait bir ortam yok" dedi. Nedenini sordugumda, saatlerce genclerle dolu bir alanda, guzel bir yaz aksaminda piknik yaptigimizi, insanlarin kendi grubundan baska kimseyle konusmadigini,  tanismaya calismadigini, bu kadar genc dolu ortamda  bunu cok garip buldugunu soyledi.

Soyle bir gittigim konserleri, disari ciktigim geceleri dusundum. Cidden oyle, kimse birbirine yanasmiyor. Cogu kez kimlerle basladiysak onlarla bitiriyoruz geceyi. Sonra Nicolas ile 2 sene once bir Irish Pub'da tanistigimizi hatirladim, yan masada oturuyordu. O gunden beri tam anlamiyla hic kopmadik. Simdi geriye donup baktigimda Fransa'da erasmus ve master sebebiyle kaldigim farkli zamanlarda tanistigim neredeyse herkesle aslinda karsilastigimi fark ediyorum. Yakin arkadaslik kurabildigim tum o insanlarla dersler disinda, alakasiz yerlerde tanistim; kantinde,kafelerde,  tramvayda, ev partisinde, coachsurfing yaparken..Ama bunlarin hicbiri Turkiye'deyken olmadi. Peki neden? Konuyu kafamda su soruyla belirgin hale getirdim:

 Istanbul'da bir kafe-barda yan masanda oturan insanla neden tanismazsin/ tanismaya calismazsin?

Cunku erkeksen ve yan masada bir kiz grubu varsa olasi bir sohbet baslatma girisimini o kizlarin " of burda bile rahat yok, hemen asiliyolar baksana" diye karsilayacagini dusunursun. Yuzde seksen haklisindir. Turk kizlari boyle dusunur demiyorum. Turkiyede kizlarin cogu boyle dusunur. Benim de oyle pesin hukumlu davrandigim cok oldu. Peki neden o kizlar boyle dusunur? Cunku genelde yapiskan tipler, iltifat etmekle yataga atabilecegini zanneden, rahatsizlik verdigini anlamayan ya da umursamayan erkekler denk gelmistir.
Bence Turkiye'de su siralar  'duzgun erkekler' bu 'tanisma mecrasini' sacma bulduklari  icin, yapiskan tiplere birakmis durumdalar. Yan masaya laf atmak gozumuzde 'aranan' tiplerin yaptigi uygunsuz bir davranis. O yuzden cogu erkek boyle gorunmek istemiyor. Terslenmekten de korkuyorlar. Dolayisiyla kizlar da tek amaci bir sekilde yataga atmak olan rahatsiz edici tiplerle muhatap olup durduklari icin direkt tersleme yolunu benimsemis durumdalar.  Yani Caddebostan gibi bir yerde kimsenin kimseye yanasmamasi, en basit dialoglardan bile kacinmasinin sebebi bu; 'ben arayista degilim' mesajini devam ettirmek ve rahatsiz eden insan olmak istememek. Erkeklerin ne kadar zor durumda kaldigina bir baska ornek de basit bir saat- adres sorma isi icin bile bir kiza yaklasiyorlarsa once ' sadece adres soracagim, asiliyorum zannetmeyin'diye cumleye baslamak zorunda kalmalari.

Gercegin bu olmadiginin hepimiz farkindayiz oysa. Insanoglu arayistadir. Tanismak; konusmak, yeni bir seyler ogrenmek, rutininden kurtulmak ve evet sevismak ister. Uzun yillar suren arkadaslik kurabilmenin de asik olacagin insanla tanisabilmenin de yolu budur. Yoksa is-ev - okul ucgeninde denk geldigin insanlarla sinirli bir halkaya hapsolursun.
Nicolas tespitinde haksiz sayilmaz. 20li yaslarda birbirimize sosyal medya araciligiyla laf sokmamizin nedeni belki de budur, hepimiz arayistayiz ve bu karsi cinsle bir turlu kuramadigimiz iletisim yuzunden arayista degilmisiz gibi davraniyoruz. Biran once bunun kotu bir sey olmadigini fark edip birbirimizle iletisime gecmemiz gerekiyor. Yoksa bu bastirilmis duygularin ve iletisimsizligin sosyal medyayi patlatmasina az kaldi.